Razem z nimi witam słońce:)

"Najpiękniej ze wszystkich z rana witają

słońce.

Inne zielska nawet nie wiedzą, co to jest ranek, co wieczór,

to dla nich obojętne. A powoje otwierają oczy, śmieją się,

zaledwie słońce przygrzeje. Najpierw jedno oko, potem drugie, a

potem jeden za drugim rozwijają się na powojach wszystkie

wąsiki.

  Białe, jasnoniebiesikie, liliowe, różne... 

Jeśli siedzi się

koło nich cichutko, to robi wrażenie, że się obudziły i bezgłośnie

coś do siebie szepczą. Wiedzą o tym nawet mrówki. Rano biegają

po wąsikach, mrużą oczy przed słońcem i nasłuchują, o czym też

kwiaty z sobą rozmawiają. Może opowiadają swoje sny?"

Czingiz Ajtmatow

" Biały statek"

" Biały statek" jest niezwykle pięknym i bardzo smutnym opowiadaniem. Czytam je co jakiś czas i za każdym razem jestem tak samo wzruszona.