Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean
Powoli chodzę i rozglądam się
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach
Dlatego wiem, gdzie żyję, dobrze wiem
Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean
Powoli chodzę i rozglądam się
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach
Dlatego wiem, gdzie żyję, dobrze wiem
Mam ręce w kieszeniach, kieszenie jak ocean
Powoli chodzę i rozglądam się
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach
Dlatego wiem, gdzie żyję, dobrze wiem
M. Lubomski
Takie spacery /mogą być z rękami w kieszeniach jeśli się zapomnialo rekawiczek/ są jedna z najpiękniejszych rzeczy na świecie.
OdpowiedzUsuńSerdeczności.
Stokrotka
Rękawiczki potrzebne są tylko zimą:), a chodzenie takie bez celu i potrzeby jest sztuką.
UsuńM
To także moja ideologia...
OdpowiedzUsuńjotka
Może się kiedyś spotkamy na jakimś dłuuuuuugim spacerze:)
UsuńWyspacerować można dużo rzeczy :) I ma się więcej przestrzeni w głowie.
OdpowiedzUsuńJak najbardziej:)
UsuńSpaceruj, bo to przyczynek do długowieczności w dobrym zdrowiu, tym fizycznym jak i tym psychicznym :)
OdpowiedzUsuńCudne łąki i spokój rzeki - piękne zdjęcia :)
Taki mam cel. Żyć tak długo jak się da:)
UsuńM
Bardzo lubię Lubomskiego w tej posencje i Bug i bobry, dziękuję za spacer.
OdpowiedzUsuńDobry spacer nie jest zły:)
UsuńBuziaki:)
Zadałaś mi nutkę na cały dzień 🙂
OdpowiedzUsuńSpacery z rękami w kieszeniach bywają niebezpieczne, syn tak spacerował po wyślizganej drodze, nie zdążył zamortyzować upadku, z nosa pędzel, okropne to było: Maria z PP, pozdrawiam serdecznie.
Za młody jest na takie spacery. Trzeba mieć większą wprawę:)
UsuńM
No, no. A ja też już bez rąk w kieszeniach na spacery chadzam, jeśli w ogóle mi się zdarzy... Z powodów jak u Marii z PP.
UsuńZłamałam rękę właśnie, wtedy gdy rąk w kieszeni nie miałam:)
UsuńM
"Chciałem zrozumieć wilka wycie, zaszyłem się samotnie w las ...." Chciałem zrozumieć co ptak śpiewa, dotykać czasem rąbka chmur ....
OdpowiedzUsuń