Do siego roku wszystkim:)

 

Ciasteczka cebulowe i bigos dojrzewający:)

z Bigos Bolesława Prusa

Przepis ten pisarz zamieścił w Kronikach Tygodniowych.

 „Pierwszego dnia gotuje się kapusta oddzielnie i mięso oddzielnie.

Drugiego dnia łączy się ugotowana kapusta z pokrajanym mięsem, co stanowi rusztowanie bigosu, uważane przez dyletantów za rzeczywisty bigos.

Trzeciego dnia odgrzewa się mieszaninę, niesłusznie zwaną bigosem, i – skrapia się butelką soku winnej jagody.

Czwartego dnia odgrzewa się substancję, dodaje się do niej bulionu w płynie i malutką flaszeczkę bifsztyk-sosu.

Piątego dnia odgrzewa się mieszaninę i obsypuje pieprzem na sposób grenadierski. Wówczas mamy już bigos, ale młodociany, nieśmiało stawiający pierwsze kroki. Więc aby wzmocnił się i dojrzał – szóstego dnia odgrzewa się, siódmego dnia odgrzewa się – i – ósmego dnia – odgrzewa się.

Ale dziewiątego dnia zjeść go należy, gdyż w dniu dziesiątym klasyczni bogowie, znęceni wonią bigosu, gotowi ze szczytów Olimpu zejść na ziemię i wydrzeć specjał śmiertelnym ustom!”

Czyli przez 8 dni znęcamy się nad rodziną, pozwalając im jedynie bigos wąchać:):)

***

Ciastka cebulowe.

Ja robiłam z mąki orkiszowej. Cebulę dusiłam w kąpieli wodo-maślanej. Nie dodałam też kminku, bo nie miałam:) Nie trzeba też dodawać proszku do pieczenia, a serek można zastąpić śmietaną.

składniki:

350 g mąki pszennej + trochę do podsypywania

150 g masła

100 g kremowego twarożku naturalnego

1 jajko

1 łyżeczka proszku do pieczenia

1 łyżeczka soli

1 łyżeczka papryki słodkiej mielonej

1 łyżeczka kminku mielonego

250 g cebuli białej żródło

  

                 

Ostatni bałwan tego roku.

Trochę wyobraźni i bałwan gotowy:):)

Za nami kilka dni bardziej zimowych. Temperatura w nocy spadała do - 15. Od dzisiaj można mówić już o odwilży, bo tylko -8 :) Ponoć w najbliższych dniach ma padać deszcz. Jak nic huśtawka pogodowa i bóle w kościach. Nic to, aby do wiosny:)

Nie ma z czego się cieszyć...

 Wszystkim wszystkiego dobrego i niech się w końcu to, co złe odmieni. 

***

Jasełka 2021 ... brakuje słów i tylko serce boli.

żródło

"Wśród nocnej ciszy". Jak cytuje olsztyńska "Gazeta Wyborcza", dzieci zaśpiewały: "Wśród nocnej ciszy, głos się rozchodzi. Wstańcie rodacy, Polska się rodzi. Wszelkie lęki porzucajcie, do szeregów pospieszajcie, gdzie ludu jest moc. Wspólnym ramieniem, zgodnym rytmem serc, wznieśmy Ojczyźnie dziś tysiące twierdz! Mózgiem, sercem i rąk siłą, odbudujemy Polskę miłą. Nasz. Ojczysty Dom. Wśród nocnej ciszy, w niebo płonące, modlitwy ludu biją gorące. Przyjm w ofierze, Dziecię Boże, Gdańsk i góry, Śląsk, Pomorze, cały Polski Kraj."

"Można teraz się błąkać wśród białego czaru"

 Ponieważ prawie przez dwa jesienne miesiące w zasadzie była susza toteż ten widok cieszy ogromnie. Pod koniec listopada posadziłam trzy jabłonki i dwie wiśnie syberyjskie i musiałam je podlać. Wilgoci, było na jakieś 3 centymetrów. Tak więc niech pada woda, pod jaką chce postacią:) 

 

Krucha codzienność.

 W  kuchni pachnie zupą dyniową z cynamonem, a w ogrodzie śnieg przyprószył kwitnącą do tej pory chryzantemę. Wczoraj zerwałam dwie ostatnie róże. Dzieci wyjeżdżają i wracają i znowu jadą. Jedno płaci, aby obejrzeć biedę, drugie po raz kolejny ogląda zamożny świat Norwegów. Świat na krawędzi... Codzienność wypełniam pracą, a wolny czas włóczęgą nad Bugiem. Tylko że obecnie coraz częściej, idąc wzdłuż rzeki, myślę o tym, że Rosja gromadzi coraz większe ilości wojska na granicy z Ukrainą i lada chwila kraj ten może stać się kolejnym poligonem dla mocarstw i koncernów zbrojeniowych. Ludzkie życie i cierpienie jest dla nich mniej istotne niż pył na butach.  Tak na wszelki wypadek Rządowe Centru Bezpieczeństwa radzi nam zakup świeczek i to jest dobry pomysł. Tak więc Polacy kupujmy świeczki, bo nie znamy dnia ni godziny, a świeczki oświetlą nam ciemność i ciemnotę panującą w naszej ojczyźnie. Bać się czy nie bać o to jest pytanie...

I tak to niepostrzeżenie przyszła zima przygnana na złych wichrach.

***

A to już  ciepłe strony:)

 Norwegia (Bergen)

Kobieta w roli Konrada to zdrada stanu. Zdrada PiS u i Rydzyka i w ogóle zdrada wszystkiego.

Ktoś tu zapomniał, że teatr (i nie tylko teatr) jest od tego by wywoływać skrajne emocje.

„Odradzam organizację wyjść szkolnych na spektakl „Dziady" w Teatrze J. Słowackiego. W mojej ocenie, haniebne jest używanie dzieła wieszcza A. Mickiewicza dla celów politycznej walki współczesnej opozycji antyrządowej z polską racją stanu” – napisała na Twitterze - Barbara Nowak

Teatr odpowiada

Teatr Słowackiego wydał w tej sprawie oświadczenie.

– „Dziady” – jak każde dzieło sztuki – poddawane były wielu twórczym interpretacjom, inscenizacje zawsze korespondowały z czasami, w których były wystawiane. W tym wypadku reżyserka bardzo uważnie podeszła do lektury dzieła Mickiewicza i przefiltrowała je przez polską teraźniejszość. Nie dopisując nic autorowi, podążając za myślą jego i prof. Marii Janion, nie szukając prostych rozwiązań, łatwych diagnoz politycznych, czy tanich prowokacji – czytamy w oświadczeniu. 

Teatr zaznacza, że "Maja Kleczewska powierzyła rolę Konrada kobiecie, nie odbierając nic oryginałowi, odkrywając za to nowe sensy".

– Mówiona przez nią Wielka improwizacja – bez zmian w tekście, bez żadnych dodatkowych efektów, mówiona samotnie na pustej scenie – brzmi dziś niezwykle mocno i dobitnie. W naszym mniemaniu powstał spektakl mądry, odważny, we wnikliwy sposób dialogujący zarówno z tekstem Mickiewicza, jak i z otaczającą nas rzeczywistością. Spektakl, z którego jesteśmy dumni - podkreśla teatr. Więcej tutaj i tutaj

Okolice Matcza.

 Przez dwa dni przemierzałam piękne i dzikie tereny nadbużańskie położone za Dubienką.

 Kolejny zator na rzece.

Idę i idę:)

Lasy po ukraińskiej stronie.

"Święty kurz na drodze

Święty kij przy nodze

Święte krople potu

Święty kamień w polu

Przysiądź na nim, panie

Święty płomyk rosy

Święte wędrowanie

Święta święta święta - ziemia co nas nosi "

Schyłek jesień.

 Mamy w tym roku wyjątkowo piękną jesień jakby na przekór temu wszystkiemu co dzieje się w kraju. Ciężko żyć i trudno oddychać. Ratuję się wędrówkami i pracą.

"... z lasem i gwiazdami razem

będziemy kroplą na skrzydle cheruba

śmierci

wszystko czym żyjesz - a podobno pięknem

żyjesz - tak mówią - nic nie będzie znaczyć

okowy wieczności pękną ..."

(Fragment Drugiej podróży zimowej Iwaszkiewicza)

Maszyna do zbioru tytoniu.

 Z powalonych drzew utworzył się bardzo duży zator na Bugu. Sprytna osoba mogła przejść suchą stopą na drugi brzeg. Dzięki tym maszynom udało się udrożnić rzekę.

Zator.

I tak można iść w ciszy i samotności przez wiele, wiele godzin.