la lala

Grudniowe marzenie:)

***

Na dworze + 4 i pada w przeróżnej postaci śnieg:):)

Szczodrych Godów:)

To wcale mnie nie śmieszy:(

I to też nie jest radosne.

Jak to z nami jest?

Zero from Zealous Creative on Vimeo.
"(...) Niekiedy przejawy stosowanego w niewielkim zakresie wykluczenia ukrytego mogą okazać się czynnikami niszczącymi psychikę lub prowadzącymi do wielu wewnętrznych konfliktów, co w skutkach może być dla wykluczonego równie groźne, jak formy wykluczenia otwarte i represyjne. Chodzi tu przede wszystkim o wykluczenie wypływające z obyczajowości i utartych praktyk, które nie znalazły się w sporządzonym wcześniej wyliczeniu z tego względu, że wykluczenie takie może oddziaływać na każdym z wymienianych poziomów. Wykluczenie wypływające z obyczajowości i utartych praktyk jest równoznaczne z kwestionowaniem odmienności i różnorodności postaw. Obyczajowość i utarte praktyki często wiążą się z postawą traktującą kulturę jako drugą naturę, a więc zakładającą, iż obyczajowość jest czymś naturalnym, oczywistym, a jej zaprzeczanie wiąże się z łamaniem praw natury. Dlatego ludzie podważający porządek obyczajowości są piętnowani najsilniej w tych społeczeństwach, które utarte praktyki traktują jak świętość. W ten sposób czyny i postawy nawet w najmniejszy sposób odbiegające od normy mogą zostać potępione, a w konsekwencji człowiek może zostać uznany za złego czy niemoralnego. Oburzenie społeczne, odwrócenie się czy niechęć do kontaktu z ludźmi łamiącymi normy i obyczajowość, mogą izolować człowieka i czynić go/ją samotnym. (,,,)" "Wykluczenia" redakcja Joanna Hańderek, Natalia Kućma

Grudniowa rzeka.

Grudniowe dni są w tym roku wyjątkowo ciepłe. Nad rzeką cisza i późnojesienny spokój. Woda w Bugu niska. Jeszcze kilka lat temu rzeka wylewała dwa razy do roku. Jesienią zalewała jedynie najniżej położone łąki, a wiosną tworzyła prawdziwie wielkie rozlewiska. Teraz od czasu do czasu i do tego na krótki okres rzeka wyjdzie z koryta w okolicy Kolemczyc.

 

Grudniowe jaskry!

Zawsze piękne:)

***

A w domu, jak co roku o tej porze, szyszki czekają na zimowe klimaty:):)

Rafał Mikołaj Wojaczek (ur. 6 grudnia 1945 w Mikołowie, zm. 11 maja 1971 we Wrocławiu)

"Czemu nie ma tancerki"

Czemu nie ma tancerki, co tańczyłaby nasz smutek,

chociaż muzyka krąży, szlifując dla niej posadzkę?

czemu nie ma, tańczącej nam imię naszej rozpaczy?

Czemu nie ma matczynej, co tańczyłaby nam bajkę

do snu; i czemu we śnie, tańczącej nam nasze winy?

Czemu nie ma w pamięci, tańczącej nam urodziny?

Czemu nie ma odważnej, co tańczyłaby na linie

słonecznego promienia, gdy prosto do oczu padnie?

Czemu nie ma, tańczącej na księżycowej estradzie?

Czemu zdecydowanej, co tańczyłaby wahanie?

Czemu nie ma tancerki, co tańczyłaby za darmo?

Czemu nie ma, w ciemności skutecznie tańczącej światło?

Czemu nie ma bezwstydnej, co tańczyłaby nam nago,

ubrana tylko w gazę zawstydzonego spojrzenia?

Czemu nie ma, tańczącej na naszych bolesnych rzęsach?

Czemu nie ma spokojnej, co tańczyłaby nasz obłęd?

Czemu nie ma koniecznej, co tańczyłaby przypadek?

Czemu nie ma, tańczącej pod szum wezbranego wiatru?

Czemu nie ma tancerki, co tańczyłaby nam zawsze,

Tańczyłaby nam wiersze i pozwy, krzyk, płacz i śmiech?

Czemu nie ma, tańczącej nam nasze życie i śmierć?

Nie jestem zającem...

Bardziej prawdziwe niż zabawne.

Dzień dobry. Nie jestem zającem.

"44-letni myśliwy siedział na ambonie. Z jego relacji przekazanej policji wynika, że zobaczył dzika. Oddał do niego strzał. Zszedł z ambony, by zobaczyć, co upolował. Kiedy podszedł bliżej okazało się, że to nie dzik, ale człowiek. Próbował reanimować 61-letniego mieszkańca gminy Gidle. Niestety mężczyzna zmarł. Sprawę bada policja pod nadzorem prokuratora, który zadecyduje o kwalifikacji prawnej."

***

"Do tragicznego zdarzenia doszło w niedzielę po południu w czasie polowania zbiorowego pod Kołobrzegiem. Jeden z naganiaczy został śmiertelnie postrzelony."

***

"Myśliwy zastrzelił mężczyznę na polowaniu. "Zachowywał się jak dzik". Ruszył proces"

***

"Kołobrzeg: w trakcie polowania zastrzelił człowieka"

(źródło:internet)

Do takich zdarzeń dochodzi coraz częściej, więc lepiej z daleka już krzyczeć. 

Dzień dobry. Nie jestem zającem.

Rodzina

"pani marszałek, trzeba anulować, bo przegramy"

 Tutaj się kocha i szanuje historię. Nawet nowych kabaretów nie potrzebujemy.

Salon Niezależnych - Sejm

Czekając na zimę.

Kilka dni temu Norwegia wyglądała niesamowicie pięknie.

Zapewne duża jej część wygląda nadal tak bardzo bajkowo :)

Małe, a cieszy :)

(mleko i mąka)

(zdjęcia od córki)

A u nas wiosenna jesień:)

Zielenina nadal z ogrodu :)
Sałata, koperek, pietrucha, rukola, szczypior i  ogórecznik. Lepiej już być nie może:)

Listopadowe piękno.

Bywa i tak.

Dla równowagi, bo nadmiar zachwytów bywa szkodliwy :):)

Mumio - JESIEŃ

Degustacja.

Wino, nalewka i ocet z czeremchy:)

Wino jeszcze musi popracować, nalewka jest przepyszna, ale niestety jest jej niewiele,

 a ocet jest super. A jaki piękny kolor :) W sumie warto  było się trudzić.

***

Ostatnio oglądane.

Na podstawie kultowej mangi. "Brzeg rzeki" to film dobry i dobrze się ogląda. Warty poświęconego mu czasu.

***

Bandyta to film, który umknął mojej uwadze. Muzyka piękna :)

***

I jeszcze "Trzynasta opowieść"

O relacji matka-córka.

"Póki co więc nie mamy wzorców, dzięki którym kobiety żyjące razem mogły by być pokazane nie jako poranione, ale całe, zdolne do bycia razem; wzorca, w którym ważna jest nie tylko pozycja matki, która kobiecie automatycznie dodaje prestiżu, ale pokazującego wartościowość kobiet w różnych fazach życia i rozwoju. Tylko w takim wariancie kobiety mogą stanąć obok siebie i performować bycie matką i córką w sposób bezpieczny, pełny, ale też konieczny dla ich poczucia samospełnienia"

Bardzo zachęcam wszystkich odwiedzających ten blog do zapoznania się z całością artykułu :)
Wystawa Jeszcze trochę i trafi mnie szlag

Sentymentalny spacer w deszczu.

Do mojej rodzinnej maleńkiej wsi prowadzi siedem różnych dróg. Ojciec mówił, że to centrum wszystkiego :)

W nocy przyśniła mi się mama.

Wołczyny.

Ciepło i sucho. Spacerować fajnie, ale w zasadzie nie ma się z czego cieszyć, bo taka pogoda nie jest dobra dla drzew i całej reszty świata. W dzień było 17 (i więcej) stopni, a przecież mamy listopad.